Całkiem niedawno media obiegła sprawa Akshaty Murty, żony Rishiego Sunaka, premiera Wielkiej Brytanii, która skorzystała ze swojego statusu jako osoby nie będącej domicylem na stałe w Wielkiej Brytanii (non-dom). Mimo że sprawa ta wywołała wiele kontrowersji, rzuciła też światło na kwestie podatkowe dotyczące osób o międzynarodowych powiązaniach finansowych i osobistych.
Czym jest status domicyla?
Status non-dom jest przyznawany osobom, które mają domicyl poza Wielką Brytanią, a więc uznają inny kraj za swoje stałe miejsce zamieszkania. Mimo że mogą one mieszkać i pracować w Wielkiej Brytanii, ich domicyl pozostaje poza jej granicami.
To właśnie ten status pozwolił żonie Richiego Sunaka na korzystanie z preferencyjnych zasad opodatkowania, budząc dyskusje o sprawiedliwości systemu podatkowego.
Kluczowym elementem, który pojawia się w kontekście statusu non-dom, jest tzw. remittance basis, czyli zasada przekazania. Osoby, które korzystają z tej zasady, opodatkowane są w Wielkiej Brytanii tylko od dochodów, które zostały przetransferowane na teren Wielkiej Brytanii. Dochody zarobione poza UK i tam zatrzymane, mogą nie podlegać brytyjskiemu opodatkowaniu. Jest to szczególnie ważne dla osób mających zagraniczne dochody, gdyż pozwala na znaczną optymalizację podatkową.
Czemu status domicyla jest ważny?
Dla zwykłego Kowalskiego w Polsce, sprawa ta może wydawać się odległa, ale ma ona znaczenie również dla Polaków pracujących lub prowadzących działalność w Wielkiej Brytanii. Zrozumienie zasad, takich jak remittance basis, może pomóc w lepszym planowaniu podatkowym i wykorzystaniu dostępnych ulg oraz zwolnień. Dla osób, które generują dochody w różnych krajach, znajomość tych mechanizmów jest kluczowa do optymalizacji swojej sytuacji podatkowej.
Warto zauważyć, że skorzystanie z zasady transferu nie jest proste i wymaga spełnienia określonych warunków. Ponadto, dla osób o mniejszych dochodach zagranicznych, korzystanie z tej zasady może nie być opłacalne ze względu na konieczność płacenia rocznej opłaty za jej stosowanie. Optymalizacja podatkowa w takich przypadkach wymaga dokładnej analizy i, często, konsultacji z doradcą podatkowym.
Status nie-domicyla optymalizuje podatki
Aby skorzystać z zasady przekazania (remittance basis) w Wielkiej Brytanii, osoba musi spełnić określone kryteria związane z jej statusem podatkowym oraz domicylem. Oto główne warunki i zasady, które trzeba spełnić, bazując na szczegółach zawartych w artykule, który przedstawiłeś na początku:
- Status non-dom: Osoba musi być uznana za non-domiciled w Wielkiej Brytanii, co oznacza, że jej stałe miejsce zamieszkania (domicyl) znajduje się poza Wielką Brytanią. Domicyl jest konceptem prawnym odróżniającym się od fizycznego miejsca zamieszkania czy obywatelstwa. Domicyl można nabyć przez pochodzenie, zależność, wybór lub na mocy ustawy (deemed domicile).
- Długość pobytu w Wielkiej Brytanii: Osoba staje się 'deemed domiciled' w Wielkiej Brytanii do celów podatkowych, jeśli była rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii przez co najmniej 15 z ostatnich 20 lat podatkowych. Osoby, które osiągnęły ten status, nie mogą korzystać z remittance basis.
- Wybór zasady przekazania: Aby skorzystać z remittance basis, osoba musi aktywnie wybrać tę opcję na swoim zeznaniu podatkowym. Wybór ten może wiązać się z koniecznością zapłaty rocznej opłaty, zależnej od długości pobytu w Wielkiej Brytanii.
- Deklaracja dochodów: Dochody i zyski generowane poza Wielką Brytanią mogą być opodatkowane tylko w przypadku ich przekazania do Wielkiej Brytanii. Oznacza to, że dochody pozostawione za granicą i nieprzekazane do Wielkiej Brytanii nie podlegają opodatkowaniu.
- Ograniczenia: Korzystanie z remittance basis wiąże się z pewnymi ograniczeniami, w tym z utratą wolnej kwoty od podatku oraz możliwości korzystania z niektórych odliczeń i ulg podatkowych.
- Znaczenie dla optymalizacji podatkowej: Zasada "transferu" jest kluczowym narzędziem w optymalizacji podatkowej dla osób o statusie non-dom. Pozwala to na minimalizację obciążeń podatkowych związanych z dochodami i zyskami generowanymi poza Wielką Brytanią.
Ile kosztuje skorzystanie z opcji Remittance Basis?
Skorzystanie z zasady opodatkowania transferu (remittance basis) do Wielkiej Brytanii wiąże się z określonymi kosztami, które zależą od czasu, przez jaki osoba była rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii. Dla osób, które zdecydują się na tę opcję i są rezydentami podatkowymi w Wielkiej Brytanii od co najmniej 7 z ostatnich 9 lat, wymagana jest roczna opłata w wysokości £30,000. Jeśli osoba jest rezydentem podatkowym w Wielkiej Brytanii przez co najmniej 12 z ostatnich 14 lat, opłata ta wzrasta do £60,000.
Akshata Murty, jako osoba o statusie non-dom, czyli niemieszkająca na stałe w Wielkiej Brytanii, mogła wybrać opcję opodatkowania tylko tych dochodów, które zostały przetransferowane do Wielkiej Brytanii. Jeśli zdecydowałaby się na tę opcję po 7 latach rezydencji podatkowej w Wielkiej Brytanii, musiałaby zapłacić roczną opłatę w wysokości £30,000, aby móc korzystać z tego preferencyjnego traktowania podatkowego.
Takie podejście pozwala na znaczącą optymalizację podatkową, szczególnie dla osób, które generują znaczne dochody poza Wielką Brytanią. Pozwala to na uniknięcie opodatkowania w Wielkiej Brytanii dla dochodów, które nie są przekazywane na jej terytorium, co może prowadzić do znacznych oszczędności podatkowych.
